De bloemetjes en de bijtjes - Reisverslag uit Mingela, Australië van Karli Serana - WaarBenJij.nu De bloemetjes en de bijtjes - Reisverslag uit Mingela, Australië van Karli Serana - WaarBenJij.nu

De bloemetjes en de bijtjes

Blijf op de hoogte en volg Karli

12 Oktober 2012 | Australië, Mingela

Hallo Iedereen!!

Jaja, weer een update over de dingen die we hier weer meegemaakt hebben de afgelopen dagen! We hebben zeker niet op onze kont gezeten, het was namelijk tijd om een oud, verroest, versleten en vervallen hek te gaan vervangen. Fencing noemen ze dat hier. Om even kort uit te leggen wat het inhoud: ze knippen eerst de oude draden van de palen af (roestig prikkeldraad wat bijna doorbreekt van ellende als je het buigt). Vervolgens moeten die afgeknipte draden opgeraapt en afgevoerd worden, dan trekken ze de palen uit de grond de tractor. Als laatste word de hele weg vrijgemaakt van bomen, takken en stenen zodat er niets in de weg ligt tijdens het zetten van het nieuwe hek (nieuwe stalen palen in de grond (machinaal), vervolgens de prikkeldraden spannen tussen de stalen palen en als laatste kleine paaltjes tussen de stalen palen plaatsen die de draden omhoog houden).

Het ging er eigenlijk allemaal heel makkelijk aan toe, we hadden verwacht dat fencing veel zwaarder, arbeidsintensiever en zweterig werk zou zijn. Voor dit alles moesten we wel 3 dagen om half 5 uit ons bed, je wilt dit namelijk niet om 2 uur ‘s middags doen met de brandende zon op je klep. De cowboyhoeden die we dragen zijn ook echt niet voor de sier :P

Een leuk verhaal: Toen we vanmiddag terug kwamen van de Yard waar wat stierkalfjes gecastreerd werden, zaten we even wat te drinken onder het afdak en te wachten op Liz. Die was weg met de honden, het duurde lang voor ze terug was. Serana en Karli waren wat aan het etteren met een fles water terwijl Liz terug kwam op haar Quat, en niets vermoedend wegliep. Vervolgens zei Barry tegen Serana: zet jij die waterfles eens in de Quat! Serana dacht: waarom? Maar deed het toch. Wat ze vervolgens aantrof was een klein brahma kalfje van ongeveer 1 dag oud die Liz gevonden had in één van de paddocks. Goh wat vervelend dat deze om de 3 uur gevoerd (fles) moet worden! :P

Er is ook nog een andere nieuwgeborenen bij: vanochtend stond er een springlevend veulentje in een van de paddocks (eerste veulen van dit seizoen). Deze is naar binnen gehaald zodat ze in de gaten kunnen houden of het veulen goed drinkt (enzovoort). Ook wat minder goed nieuws: een van de merries is tevroeg ‘bevallen’ van (waarschijnlijk) een dood veulen, dit veulen is trouwens spoorloos verdwenen dus waarschijnlijk opgegeten door iets roof achtigs.

We merken hier echt dat het fokseizoen met de paarden begonnen is. Meerdere keren per week wordt er een merrie gedekt, sperma van een van de hengsten verzameld of merries gecontroleerd of ze klaar zijn om een bezoek te gaan brengen aan de hengst. Liz legt precies uit wat ze doen en waarom, we leren hier dus erg veel over het fokken van paarden.

Nog een leuk verhaal: Iedere ochtend moeten de oudere veulens (van het vorige seizoen die binnenkort handtam gemaakt zullen worden) naar hun paddock gebracht worden, en iedere avond worden ze hier ook weer opgehaald en teruggebracht naar de stallen. Dit gebeurt met een buggy (zie foto). Karli en Serana zijn inmiddels getraind genoeg om deze veulens zelfstandig met de buggy te kunnen halen. Eergister, in de ochtend, was het Karli’s beurt de veulens weg te brengen. Ze vinden het altijd erg leuk om eerst even in de rivier te spelen, wat natuurlijk veel tijd kost, dus Karli reed erachter aan om ze daar weg te halen. Vervolgens belande ze in los zand. Shit, buggy zat vast! Terug, vooruit, het had allemaal geen zin. Ze schreeuwde naar Serana om even te helpen (anders rennen de veulens alle kanten uit) en samen zijn ze het hele eind, achter de veulens aan, naar de paddock gerend. Een maal terug aangekomen bij de stallen was de buggy spoorloos verdwenen. Bleek dat de buggy een 4 wiel aandrijvingsstand had. Becky had het wagentje dus al weggereden, en ons finaal uit staan te lachen.

Deze week hebben we ook voor het eerst Carisma, een verschrikkelijk vervelende perstkopperige hengst, weten te overwinnen. Deze stiekemerd probeert namelijk vriendjes met je te worden, en op het moment dat je het niet verwacht slaat meneer toe (bijten, schoppen, omver rennen enzovoort). Zijn stal uitmesten is daarom ook een vervelende en gevaarlijke klus. Nadat we enkele keren bij Becky gekeken hebben hoe zij omgaat met de vervelende paarden, weten we nu wat we kunnen gebruiken om ze de baas te worden, en zijn we beide in staat om zelfs de moeilijkere paarden hier te kunnen hanteren.

Ook zijn we getuigen geweest van trainingssessies van drijfhonden. Ze gebruiken hier veel honden om de koeien op te drijven. Dit gaat er ongeveer hetzelfde aan toe als het schapen drijven, alleen dan moet je erbij denken dat de koeien wat lomper zijn, en als een koe over een hond heenloopt, de hond niet meer levend is. Daarnaast gaan ook de crancky cows niet uit de weg voor de honden.
Deze trainingssessies waren oefeningen, volgend weekend zal er namelijk een ‘dog school’ weekend gehouden worden op het terrein waarbij mensen zullen laten zien wat zij met hun honden kunnen. We hebben gehoord dat ze gaan oefenen op koeien, schapen en loopeenden. Wij zijn erg benieuwd!

Kortom, genoeg geleerd en nog heel veel te leren! We zijn benieuwd wat ons in deze laatste weken nog allemaal te wachten staat.

Groetjes Koala en Guana.

Feitjes en weetjes:
- Serana zag kangaroes een ochtendmeeting houden. Ze zaten namelijk met 15 op één plek.
- Er leven hier ook pelikanen in het wild.
- Als je water loopt horen langs je huisje is er iets mis. De waterpomp was stuk waardoor de tank aan het overstromen was.
- We hebben voor het eerst echt regen gehad.
- De temperatuur kan erg snel wisselen hier, soms heb je een hele koude nacht (Nederlandse nacht noemen wij dat), soms een benauwde nacht en hetzelfde geld voor overdag.
- De muggen steken hier ook overdag, heel fijn als er 2 mensen met ‘lekker bloed’ op één kamer liggen.
- Ze hebben hier een vogelsoort die net als de Nederlandse kraaien spullen verzameld (plastic, kleurtjes, enzovoort). Deze vogel sorteert dit en lokt vrouwtjes mee om zijn bezittingen te bekijken.
- Om een merrie hengstig te maken dienen ze hier een injectie toe. De merrie gaat hier vervolgens ENORM van zweten! (zie foto)
- Naast de witte kaketoe’s kennen ze hier ook zwarte. Deze hebben een rode kuif en rode veren in de vleugels en staart (zie foto).
- Merries worden hier ook gebracht met veulens, ze worden snel weer opnieuw gedekt. Liz vertelde dat er ongeveer 10 dagen tussen de ‘bevalling’ en het opnieuw dekken in hoeft te zitten (afhankelijk van hoe de binnenkant van de merrie er aan toe is).

  • 12 Oktober 2012 - 18:06

    Anne De Lange:

    Hallo Lady's

    Jeetjuh mina wat maken jullie een gave dingen mee daar in Australie, super duper cool! Ik ben haast jaloers ;). Jammer dat jullie nog niet zo heel veel gereden hebben, maar wel begrijpelijk zoals ik lees!

    Hihi hylarische beelden krijg ik van jullie, als het over de aressieve koeien gaat.

    Tijd gaat echt super hard! Geniet er maar heeeeel veeeeel van want voor je het weet is het helaas al weer voorbij.

    P.S. De baby is helemaal in orde, alles zit erop en eraan en het groeit al lekker. Me buikkie groeit ook al lekker.

    Kus kus van mij en ?????

  • 13 Oktober 2012 - 12:58

    Mathé:

    now now now tjonge jonge zeg!!! en da vindt os mam og!!!

  • 13 Oktober 2012 - 22:52

    Kuda@online Nl:

    Hallo vrullie,

    Willie vinnen 't waarkelijk hieeel moi da gillie zebest moet werreken ,mâr og da gillie
    van alles mugt doen. ôg lierde dô veul van, en de tieet schit goe op.
    Duut ow best ,en kiekt oet veur ongelukken.
    Karli, gi moeget maar vertâwelen.

    Het beste,en de groeten van,

    Oma en Opa.

    Houdoe en tot Kijk.

  • 13 Oktober 2012 - 22:52

    Kuda@online Nl:

    Hallo vrullie,

    Willie vinnen 't waarkelijk hieeel moi da gillie zebest moet werreken ,mâr og da gillie
    van alles mugt doen. ôg lierde dô veul van, en de tieet schit goe op.
    Duut ow best ,en kiekt oet veur ongelukken.
    Karli, gi moeget maar vertâwelen.

    Het beste,en de groeten van,

    Oma en Opa.

    Houdoe en tot Kijk.

  • 15 Oktober 2012 - 23:10

    Terry:

    Seraantjuh en Karliiii!

    Jullie missen hier echt niks hoor...regen..blaadjes op de rails..blaadjes op de stoep.. zwak ochtendzonnetje...kotsende honden... politieke discussies... nothing special I guess!

    Serana oma wou graag wat extra uitleg over het type koeien en wat je er nou precies mee kan ^^ Wel of niet melken...met of zonder uiers... t kwam niet helemaal over nog ^^

    (te lief en te grappig^^)

    Ik heb een hamster in een kleine gele bal (softbal) door me kamer heen..en Carlos zingt eindelijke eens op een normale manier..zonder valse of extreme noten! Heel chill!

    Ik heb nog steeds werk..en een nieuwe schipholpas...de hadj is begonnen dus we hebben heel veel passagiers richting het oosten met de turkish airlines. Verder weinig echt bijzondere dingen...er kwam net nog een chinook overgevlogen ^^

    Ik ga nu slapen en bedenk morgen wel weer een mooi verhaal (over pap die zijn overhemd in de regen had laten hangen ofzo)

    Ojha...Perro heeft zijn voet weer kapot.. de prul...

    Liefs,

    Terry

  • 15 Oktober 2012 - 23:19

    Monique (Mama!):

    Hey liefie,

    Ik ben trots op je, ik heb gezien wat je allemaal hebt gedaan. ÉN dat voor een kind dat geen dierenarts wilde worden omdat je dan een beest een spuitje moest geven. Kijk wat je nu allemaal staat te doen! Ongelooflijk vind ik het. Ik zou het ééécht niet kunnen. We kunnen wel stellen dat je aardig gehard bent, in die paar weken. Volgens mij leven jullie echt naar je weekje rust toe. (lees VAKANTIE!) Ik kan het mij heel goed voorstellen. Hier gaat alles zijn gangetje...saai dus..maar ook wel weer prettig.

    We missen je en toch kan ik mij niet voorstellen dat je al weer een maand van huis bent... aan de ene kant lijkt het al zo lang, aan de andere kant zie ik ons nog zo op Schiphol staan.

    Nou liefie, nog even aftellen en dan begint weer een nieuw hoofdstuk,

    Groetjes aan Karli,
    Liefs,
    Mam

  • 19 Oktober 2012 - 16:22

    Oma Nelly:

    Lieve Serana Ik heb net al je foto's gezien. Ik weet niet wat ik zie, zo mooi allemaal. Ik mis je elke dag lieverd. Ik lees al je verslagen met veel plezier, papa print ze allemaal voor me uit en ik lees ze telkens weer thuis.

    Het is te zien dat je wel wat magerder ben geworden hoor. Straks weet ik van alles te zeggen maar nu kom ik er echt even niet op. Het is zo onverwachts dat je zomaar een berichtje naar jou toe kan sturen.

    Dus voor nu alle liefs,

    Dikke kus Oma
    P.s. Ik denk heeeeeeeeeel veeeeel aan je

  • 21 Oktober 2012 - 04:22

    Perrie:

    HALLOOOO

    Ik wol ook eem wat zeggn... k heb gain zin meer he... tis hier nu half 5 in de prachtige koude ochtend... Bin ik bliede mit mien bedje!!

    Nou... mijn vriendje Tobias komt jullie achterna hoor.. binnenkort vliegt ie over...
    Lekkere pils daar karli? Wel Hertog Jan hoop ik...

    Volgens mij is het daar wel mooi... ik hoop niet dat jullie daar blijven.. we zitten steedfs met een narige en verdrietige maarten op school.. Daarom ga ik maar niet naar school...

    Maargoed.. ik ben vreselijk moe en dus moet ik naar bedje toe.. Mooi op tijd thuis.. beter als de gebruikelijke 7 uur.. ;)

    Mok der wat moois van he doar n stukkie verderop..

    MAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAI xxxxxxxxxxxxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Karli

Actief sinds 30 Aug. 2012
Verslag gelezen: 624
Totaal aantal bezoekers 14333

Voorgaande reizen:

11 September 2012 - 13 December 2012

Karli en Serana Going to Australia :D

Landen bezocht: